Hoe kan het dat paarden bang worden, als de ruiter ook bang is?

Paarden zijn hele intelligente, sensibele (gevoelige) dieren die goed kunnen aanvoelen wat een stemming is van een ander dier, maar ook van een mens.
Omdat het een kuddedier is heeft een paard houvast aan andere paarden, of als die er niet zijn, aan een ruiter.
Wanneer een ruiter bang is, zal deze niet doortastend reageren in bepaalde situaties en zal er spanning ontstaan.

Even het volgende voorbeeld:
Stel je maakt een buitenrit. Je rijdt ergens langs de weg en ziet in de verte een tractor aankomen. In je hoofd bedenk je al wat er allemaal mis kan gaan. Je wordt wat bang en gaat wat stijver op jouw paard zitten. Jouw paard voelt dit direct en gaat naar iets in de omgeving op zoek waar hij dan voor zou moeten schrikken. Ook jouw paard wordt dus gespannen.

Op dat moment zou je als ruiter jouw paard het vertrouwen moeten geven dat er niets aan de hand is. Dat gebeurt in een kudde ook door de leidende merrie. Doe je dat niet, dan schrikt jouw paard en kan het van kwaad tot erger gaan. Want als een paard dat trucje eenmaal doorheeft, dan wordt het lastiger dat te doorbreken.

Dus als ruiter moet je altijd proberen om niet te laten merken dat je ergens bang voor bent en dus gewoon te doen alsof er niets aan de hand is. Op die manier geef je het paard vertrouwen en niet de kans om overal voor te schrikken. En daarnaast moet je heel duidelijk en streng zijn, want sommige paarden doen wel eens alsof ze ergens bang voor zijn, maar houden je daarmee gewoon voor de gek.

Bron: Vereniging Eigen Paard