Wat is er waar van de Non van Singraven?
“De Non van Singraven” ligt in de provincie Overijssel.
Klooster
Sagenexpert Theo Meder van het Meertens Instituut vertelt dat het landgoed Singraven in de 16e eeuw een klooster is geweest. "Het ontvluchtte van het klooster, om een avondje naar de kroeg te gaan, was een ernstig vergrijp. Dit werd bestraft met een flinke hoeveelheid stokslagen of een gevangenisstraf. De abis (moeder-overste) mocht haar nonnen straffen, maar zij mocht niet verder gaan dan een gevangenisstraf."
Lees ook: Wat doe je als je non bent?
Kluizenaars
“Sommige nonnen lieten zich in de middeleeuwen inmetselen als kluizenaars om zich aan God te wijden zonder zichzelf bloot te stellen aan verleidingen om hen heen (de kroeg of een geliefde bijvoorbeeld).
Er bleef wel een ruimte in de muur open om zo’n kluizenaar van eten en drinken te kunnen voorzien. Eén van de beroemdste nonnen in Nederland was Suster Bertken (1457-1514) die zich vrijwillig in de muur van de Utrechtse Buurkerk liet metselen.”
Spoken
“De non van Singraven wordt voor haar zondige leven ingemetseld in de kloostermuur, sterft en blijft rondspoken.
Ze jaagt de mensen in de omgeving van het klooster de schrik aan. Zowel binnen de christelijke leer als binnen andere vormen van geloof wordt aangenomen dat na het overlijden van de mens de geest of ziel zich van het lichaam losmaakt. Volgens de christelijke leer gaat de ziel dan naar de hemel. Volgens oudere geloofsvormen kon een ziel echter ook op aarde blijven ronddolen, omdat de ziel geen rust kon vinden. Dat kwam dan bijvoorbeeld omdat onrecht was aangedaan (moord of een ongeval). In veel gevallen verdwijnt het spook pas als het onrecht wordt rechtgezet, maar dat kan lang niet altijd.
Bijgeloof
Hoezeer dit vanuit het christendom ook als ‘bijgeloof’ is bestempeld en bestreden, het geloof is tot op de dag van vandaag blijven bestaan.”