Waarom hebben de mensen geen vacht?

Vrijwel alle zoogdieren hebben een vacht. De mens is een zeldzame uitzondering. Net als olifanten, dolfijnen en varkens. Lang geleden heeft de mens zijn vacht verloren. Waarom dat gebeurde weten we niet precies. De meest gangbare verklaring is dat onze voorouders op de warme Afrikaanse savanne leefden, en daar beter af waren zonder al dat haar. Met een dikke vacht zouden ze in de felle zon wel eens oververhit kunnen raken. Sommige wetenschappers hebben een andere verklaring. Zij denken dat mensen vrijwel haarloos zijn geworden, omdat die eigenschap gunstig uitpakte tegen bepaalde parasieten. Onze voorouders werden vaak ziek van die kleine bloedzuigende beestjes die in hun vacht kropen en zich daar schuilhielden. Bij mensen met weinig of geen lichaamsbeharing kregen parasieten geen kans om zich goed te verstoppen. Hoe dan ook, voor mensen was het om de één of andere reden beter weinig haar te hebben. Het bleek een gunstige eigenschap te zijn. Nu is het niet zo dat onze voorouders van de ene op de andere dag bewust haarloos zijn geworden. Sommige mensen hadden gewoon bij toeval minder haar op hun lichaam. Daardoor waren ze waarschijnlijk in betere conditie dan hun soortgenoten, en kregen ze meer nakomelingen. Ook die nakomelingen hadden weinig haar, de één nog iets minder dan de ander. Degenen met het minste haar kregen weer de meeste nakomelingen enzovoorts. Zo is uiteindelijk de dikke lichaamsbeharing bij mensen verdwenen. Je denkt misschien: waarom hebben allerlei andere zoogdieren hun vacht niet verloren? Die hadden misschien ook last van hitte of parasieten. Het doorslaggevende verschil is dat alleen mensen hadden geleerd vuur en kleren te maken, en een schuilplaats. Zo konden ze ook zonder vacht de koude nachten op de Afrikaanse savanne doorstaan.