Wat is er waar van Kaspar de Mijngeest?

Cultuur
spook

Sagenexpert Theo Meder van het Meertens Instituut zegt over Kaspar de Mijngeest in Kerkrade, Limburg. 

WAAR IS DAT: …er vroeger in Zuid Limburg volop in de steenkolenmijnen is gewerkt …en dat het best gevaarlijk werk was. …de staatsmijn Emma echt heeft bestaan.

MEER UITLEG: “De staatsmijn Emma heeft nog niet zo lang geleden bestaan. In het begin van de 20ste eeuw werd hij geopend (1911). Tot 1973 was hij in Zuid Limburg operationeel voor de steenkoolproductie. Het was de een na grootste kolenmijn van Nederland. Het werk was gevaarlijk werk. Hele gangen konden zomaar instorten, er kon zomaar een ontploffing plaatsvinden, je kon er stikken door mijngassen of door gebrek aan zuurstof en je kon ook nog eens verdwalen of in een diepe mijnschacht vallen.

Die ongelukken hebben niet allemaal een verklaring en al zeker geen reden of bedoeling. In het verleden kon het geloof in een mijngeest echter een hoop verklaren: de boze mijngeest kan bijvoorbeeld een pijler hebben omgetrokken waardoor een deel van het plafond instortte. Om dit te accepteren moet je wel in geesten of spoken geloven. Maar mensen fantaseren er al eeuwen over dat er onder de aarde of onder het water mysterieuze werelden verborgen liggen.” “In deze sage gaat het echter niet om een boze (of kwade) geest, maar om een aardige oude man, Kaspar.

Hij lijkt een beetje op ‘Casper, het vriendelijke spookje’. Kaspar doet aardig tegen de jonge mijnwerkersjongen die verdwaald is. En later, als Jo veilig en wel thuis is, ziet zijn oma de geest ook meer als een beschermengel dan als een plaaggeest.” “In dit verhaal gaat het verder ook nog om de jonge mijnwerker Jo die van het ene op het andere moment een volwassen man wordt. Niet alleen mag hij in de steenkolenmijn gaan werken, ook het feit dat hij Kaspar de mijngeest heeft gezien, maakt dat hij er nu helemaal bij hoort in de wereld van de volwassen mijnwerkers.”